Żywy różaniec

„Żywy Różaniec” jest wspólnotą osób, które w duchu odpowiedzialności za Kościół i świat i w wielkiej prostocie otaczają modlitewną opieką tych, którzy najbardziej jej potrzebują i są wskazani zwłaszcza w Papieskich Intencjach Apostolstwa Modlitwy.

Różaniec-1

W naszej parafii istnieją cztery Róże Żywego Różańca:

Róża Św. Anny:

  1. Paturej Natalia – Zelatorka
  2. Brzęczek Feliksa
  3. Mika Krystyna
  4. Jaszczyk Maria
  5. Oparacz Wanda
  6. Jelonek Maria
  7. Sukiennik Jadwiga
  8. Soluch Maria
  9. Kwiędacz Janina
  10. Moll Cecylia
  11. Turek Maria
  12. Piskorek Halina
  13. Soluch Helena
  14. Ułamek Zenona
  15. Gazda Maria
  16. Knopik Anna
  17. Nocuń Zofia
  18. Matyja Halina
  19. Baran Józefa
  20. Wójcik Zofia

 

Róża Św. Siostry Faustyny Kowalskiej:

  1. Praska Gertruda Teresa – Zelatorka
  2. Trojanowska – Skowron Aneta
  3. Janik Małgorzata
  4. Jarząbek Żaneta
  5. Kwiędacz Małgorzata
  6. Perucka Sylwia
  7. Perucka Jadwiga
  8. Chłąd Barbara
  9. Dawid Justyna
  10. Staniec Gabriela
  11. Hobot Urszula
  12. Głąb Ewa
  13. Kot Jolanta
  14. Suchanek Adela
  15. Soluch Krystyna
  16. Staszczyk Hanna
  17. Kwiędacz Dorota
  18. Soluch Bogusława
  19. Rokosa Ewa
  20. Myrda Grażyna

 

III Róża św. Józefa :

  1. Mazur Małgorzata
  2. Kot Grażyna
  3. Chuda Teresa
  4. Dorożyńska Ewa
  5. Tatarowicz Maria
  6. Pietrzak Krystyna
  7. Deszcz Janina
  8. Maźniak Weronika
  9. Sukiennik Jadwiga
  10. Florek Weronika
  11. Krysiak Sabina
  12. Wójcik Andrzej
  13. Kasperowicz Marek
  14. Płaneta Marianna
  15. Soluch Krystyna
  16. Chrzanowski Wiesław
  17. Biernacka Anna
  18. Cichoń  Małgorzata

 

Róża Św. Karoliny Kózkównej:

  1. Mikołaj Jarząbek
  2. Bartosz Janik
  3. Wiktoria Zygmunt
  4. Ewelina Hanszke
  5. Zofia Kandora
  6. Jakub Marianowski
  7. Aleksandra Syguda
  8. Marlena Dao-Ngoc
  9. Sabina Czapnik
  10. Wiktoria Jamrozik

 

Modlitwa różańcowa, powszechnie znana i wielokrotnie polecana przez papieży, zyskała popularność dzięki wspólnotowej formie modlitwy, zainicjowanej przez sługę Bożą Paulinę Jaricot w Lyonie w 1826 r. Założone przez nią Stowarzyszenie Żywego Różańca zatwierdził papież Grzegorz XVI konstytucją Benedicentes Domino w 1832 r. W Polsce praktyka Żywego Różańca stała się znana już pod koniec XIX wieku.

Stowarzyszenie to nosi nazwę „Różańca”, gdyż jego członkowie, podzieleni na grupy po dwadzieścia osób, odmawiają go codziennie, każdy jedną dziesiątkę, a także dlatego, że każda grupa składa się z tylu osób, ile jest tajemnic w różańcu.
Stowarzyszenie nazywa się „Żywym”, gdyż liczba osób, które się nań składają, niejako wprawia je w działanie poprzez ciągłe recytowanie modlitw, które czerpią swą skuteczność z rozważania tajemnic Jezusa i Maryi, czy to w celu nawrócenia grzeszników, czy doskonalenia sprawiedliwych. Zwie się je „Żywym”, gdyż ci, którzy go tworzą, są zastępowani przez kolejnych, gdy ci umierają, bądź gdy zeń odchodzą.